Спомени

Стои баба пред огледало и се критикува.
За своето лице таа вели:
– Во младоста ми беше мазно како путер, а сега целото со брчки.
За своите гради:
– Какви ми беа во младоста,б ујни и исправени, а сега виснале и еден папок меѓу нив.
И на крај, за својата вагина:
– А ти мори, кога бев млада од уста делев за на тебе да ти дадам.