Трпе се враќа дома камен пијан, а на вратата го чека Трпана со метла во раката. Трпе паѓа на колената, ги скрстува рацете како за молитва и со тажен глас и вели: - Молим те немој да одлеташ... последен пат ми е ова, ти ветувам.