Вицови

Литературно-Здраво како си?
Кумановки-Куде си бе друљо?
Литературно-Не се согласувам со тебе
Кумановски-Шо сереш
Литературно-Падна по скалите
Кумановски-Аууу абе еба си гу матер на ногу
Литературно-Браво
Кумановски-Такој треба бе нешто паметно да направиш
Литературно-Се шегуваш со мене?
Кумановски-Ке ти гу ебу мајку не заебај!
Литературно-Не претерувај!
Кумановски-Не филозофирај!
Литературно-Госпоѓо/госпоѓице
Кумановски-МОРИ/МА!

Во некој град се случил катастрофален земјотрес. Веднаш дошле спасувачки екипи, и спасителите барале преживеани под урнатините. По некое време барање, спасителите под урнатините на една зграда нашле еден човек седнат на ве-це шолја кој непрекинато се смее.
– Зошто се смееш? Како можеш да се смееш на ваква катастрофа?
– Како да не се смеам? Го тргнав синџирчето од казанчето за да пуштам вода и се сруши зградата.

– Како се викаш?
– 100ле, ти?
– Ри100, жена ти?
– 100јна, а твојата?
– И мојата и100.

Литературно: Здраво, како си?
Прилепски: Кај си бе пичлеме?
Литературно: Колку луѓе сте?
Прилепски: Колцина сте?
Литературно: Не се согласувам со тебе.
Прилепски: Шо т’ебам.
Литературно: Падна по скалите.
Прилепски: С’иба пичката.
Литературно: Те следи среќа.
Прилепски: На газо бело влакно имаш.
Литературно: Браво!
Прилепски: Да с’ибиш беснио!
Литературно: Не претерувај.
Прилепски: Мајка ти машка да не е?
Литературно: Не се шегувај со мене.
Прилепски: Се дупиш со мене море?
Литературно: Не си во право.
Прилепски: Ебаго де!
Литературно: Госпоѓице/Госпоѓо
Прилепски: МОРИ!

Еден влав кој подолго време имал грижа на совест, отишол кај попот да се исповеда.
– Кажи чедо Божјо, зошто дојде?
– Оче, за време на војната во подрумот криев Евреи.
– Па тоа е добро дело – рекол попот.
– Да оче, но јас им наплатував.
– Па добро, трошоците за издржување се големи. Оправдано е.
– Да, но јас се уште не сум им кажал дека војната е завршена одамна.

Трпе му вика на Цветко:
– Најдов 500 евра на улица.
– И што направи со нив?
– Ништо, ги однесов во полиција. Ти што би направил?
– И јас би лажел дека сум ги однел во полиција.

Една жена му се жали на психијатарот:
– Докторе, мојот сопруг мисли дека е коњ.
– Не грижете се, тоа често се случува кај луѓето. Можеби вашиот сопруг е преморен од работа и има мал стрес. Најдобро ќе биде повеќе да се одмара за време на викендите.
– Но докторе, тој спие во шталата и пасе трева на ливада покрај куќата.
– Хммм, е тоа е веќе сериозен проблем. Донесете го да го прегледам, но морам д ве предупредам дека третманот за таквите пациенти е многу скап.
– Ах, не грижете се за парите. Пред некој ден тој пак победи на коњските трки.

Разговараат две плавуши, и едната и вика на другата:
– Вчера маж ми ми остави букет цвеќина и замина, ми рече „кога ќе се исушат цвеќињава, јас ќе дојдам кај тебе“
А другата:
– Ооо па тоа е прекрасно!
– Да, прекрасно, ама цвеќињата се вештачки.

– Како си?
– Топ,ти?
– Јас базука.

Трпе и Трпана легнуваат заедно во кревет.
– Мила, кога ти си навечер до мене, се осеќам како да сум во Париз.
– Нормално, тоа е град на љубовта, а јас те сакам најмногу на свет.
– Мажот: Не, туку кога ќе си легнеш до мене, носот ти е толку голем што ја гледам Ајфеловата кула.

– Рамче, ај на паркет!
– Шо ти текна мори на паркет?!
– Да сетам нешто тврдо!

Оди Цветко во хотел и прашува:
– Колку чини една ноќ спиење во свињарников?
Рецепционерот вели:
– Дваесет евра од свиња.

Како пее спонзоруша?
– Се скаравме вчера со Бојан, нека си мисли ќе платам…

Трпе и Цветко разговараат. Трпе му вели на Цветко:
– Се сеќаваш ли пред 3-4 месеци кога замолив еден таксист да ме однесе до дома, имав само 50 денари в џеб, а тој пред цело друштво ми рече: „Ако си таков вошкар да немаш 100 денари за такси, оди до дома пеш“.
– Да, се сеќавам, баш беше безобразен.
– Е да знаеш, вчера му се одмаздив.
– Навистина? Како?
– Го гледам паркиран чека муштерии. Пред него паркирани уште 5-6 други такси возила. Влегувам во првото и му велам на таксистот: „Мајсторе, може ли за 50 евра да ме однесеш до дома да ме однесеш до дома, ама во цената е вклучена и партија секс“. Таксистот ми вели:„Мрш надвор педеру еден“. Јас излегов, и влегов во второто такси. И таму го поставив истото прашање, и нормално, и од таму ме избрка таксистот. И така направив во сите коли. За малку се спасив од ќотек. Ама одмаздата е слатка. И така дојдов до мојата жртва, и му викам: „Мајсторе, колку ќе ме чини да ме однесеш до дома, таа и таа адреса?“. Тој ми вели „100 денари“. Јас решително му велам „Вози мајсторе“- и тргнавме.
И така додека ги поминуваше паркираните такси возила пред нас, на секој од таксистите каде што влегов им испратив широка насмевка и им покажав среден прст.